Ναι, ετούτη. Η πρώτη. Και αναλογιζόμενοι ότι ο χρόνος έχει μόνο μία ομορφιά μέσα στο σαδισμό του -την πρώτη φορά ντε- τότε το ότι εγώ θα τη σπαταλήσω απερίσκεπτα, ανούσια και ηλίθια -σαν ζωή- είναι σίγουρα κάτι το όχι και τόσο έξυπνο εκ μέρους μου.
"Σιγά μωρέ" γκρίνιαξα. "Εξάλλου το να μετανιώνω είναι μια από τις ελάχιστες ψευδαισθήσεις που μου έχουν μείνει για να νομίζω ότι αυτός ο κόσμος που τόσο αγαπάω έχει κάποιο νόημα."
Σε αυτό το σημείο, όμως, θα σταματήσει η πρώτη αυτή ανάρτηση γιατί θα αποκτήσει νόημα και θα πρέπει να σβήσω την πρώτη παράγραφο. Και τη δεύτερη. Και αυτήν εδώ, τώρα που το σκέφτομαι. Ε, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα είναι μια κενή πρώτη ανάρτηση. Πάμε να τσικνίσουμε. Αργήσαμε ως συνήθως. Στο καλό.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
sto kalo k kala krasa ! s eipa prosexe th xolhsterinh...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπ, μεγειές τα blogia, σήμερα το πήρα χαμπάρι! Προιόν μέθης δεν ήταν, μια που τα κρασιά ακολούθησαν την ανάρτηση, βλέπω και θέματα για κολλάν, μάλλον καλά έκανες τελικά! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχ, ναι αυτό με τα κολάν θα αναλυθεί περαιτέρω κάποια στιγμή~!
ΑπάντησηΔιαγραφή