Η Επέλαση Των Ημι-Χριστιανών

Μαλάκια. Και λοιποί θαλασσινοί μεζέδες. Γαρίδες σαγανάκι, μπακαλιάροι σκορδαλιά, ριζότο με μύδια, κολοκυθοκεφτέδες, χαλβάδες και αθώες προθέσεις πίστης και πνευματικότητας εν μέσω ανύπαρκτης κατανυκτικής ατμόσφαιρας και αλλεργιοφέρουσων πλην ταξιδιάρικων ανοιξιάτικων μυρουδιών. Έπειτα, η κατακρεούργηση αμνοεριφίων υπό τους εορτινούς ήχους κλαρίνων και κλαπατσίμπαλων, τα χαμόγελα και οι αναθερμαινόμενες σχέσεις μεταξύ συγγενών, μία από τις ελάχιστες απτές αποδείξεις που υπάρχουν πλέον για το ότι το Πάσχα εξακολουθεί να είναι τρόπον τινά ένα πέρασμα σε κάτι καλύτερο, ή έστω λιγότερο αδιάφορο. Βέβαια, πριν τα κοκορέτσια, τα κατσίκια και τα αρνιά, ο θυμόσοφος λαός, οι παραδόσεις του οποίου θέλουμε να απατόμαστε ότι ενέχουν κοινή λογική, συνιστά την κατανάλωση της μαγειρίτσας. Η μαγειρίτσα είναι όντως το ιδανικότερο φαγητό μετά από νηστεία 40 ημερών για να εισέλθει ο οργανισμός ομαλά στην κατανάλωση κρεατικών…

Ναι, νηστεία 40 ημερών αγαπητέ ηλίθιε, που αν ξεχαστείς και δαγκώσεις κατά λάθος μια μπουκιά από φαγητό που έχει κρέας κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, την αμέσως επόμενη στιγμή θα αναθεματίσεις την απροσεξία σου και θα θυμηθείς ότι «αν δεν το έκανες συνειδητά τότε δε μετράει», όμως όλον τον προηγούμενο καιρό έτρωγες τις πίτσες σου ξαπλωμένος στην πολυθρονάρα σου. Ναι, εκπρόσωπε της αποκρουστικής κυριαρχούσης χαζομάρας, νηστεία. Δεν μπορείς να «μην τρως κρέας αλλά να πίνεις γάλα». Δεν υπάρχει μέση κατάσταση. Ή νηστεύεις ή δε νηστεύεις. Μα πάνω απ’ όλα, μη με κοιτάζεις με μισό μάτι τη Μεγάλη Παρασκευή όταν φιγουράρω μπροστά σου με το σουβλάκι μου στο χέρι και ανασαίνω στα μούτρα σου με την υπέροχη ανάσα που μόνο η τελειότερη ανακάλυψη του ανθρώπου, το τζατζίκι, μπορεί να προσφέρει.

Συνήθως δε με εκνευρίζει η αθώα γενικευμένη βλακεία των ανθρώπων τριγύρω μου. Τη βλέπω με συμπάθεια και θεωρώ και τον εαυτό μου μέρος της, όχι αναγνωρίζοντας τη δική μου ηλιθιότητα, μα πιστεύοντας επαγωγικά ότι θα έχω κι εγώ ένα μεγάλο ποσό αυτής ως τυχαίο δείγμα του πληθυσμού. Ήθελα, όμως, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας να πάω σε κάποια εστιατόρια και σουβλατζίδικα και παρατήρησα προς μεγάλη (?) μου έκπληξη ότι τα περισσότερα από αυτά ήταν κλειστά. Ο λόγος δεν ήταν ότι οι ιδιοκτήτες ήταν τόσο θεοσεβούμενοι ώστε ήθελαν να προστατεύσουν τους καλούς χριστιανούς από τους υφέρποντες πειρασμούς. Απλώς, δεν υπήρχαν παρά ελάχιστοι πελάτες που θα τους ακουμπούσαν τα χρήματά τους τη συγκεκριμένη εβδομάδα, την ίδια στιγμή που οι ψαροταβερνιάρηδες έτριβαν τα χέρια τους για τα λουκούλεια γεύματα των πιστών που πενθούσαν τα πάθη του κυρίου. Το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ότι η νηστεία είναι 40 ημερών διάολε! Είναι σαν να λες με περίσσεια αυτοπεποίθηση στον αστυνομικό που σε έπιασε να περνάς το φανάρι με κόκκινο ότι δεν πειράζει, είσαι νομοταγής επειδή έχεις αποφασίσει να τηρείς κάθε σαββατοκύριακο τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, αλλά μόνο κάθε σαββατοκύριακο. Και να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου από πάνω!

Τα ίδια ισχύουν πάνω-κάτω με όλα τα μικρο-έθιμα και το life-style του καλού χριστιανού. Δε μιλάω για ουσιαστικά πράγματα. Δε λέω ότι πρέπει να έχεις διαβάσει την Αγία Γραφή για να είσαι καλός χριστιανός. Οι 19 στους 20 που νηστεύετε τη Μεγάλη Εβδομάδα δεν το έχετε κάνει, ναι μεγάλο άτοπο, αλλά εδώ μιλάμε για ακόμα πιο απλά πράγματα. Ακόμα πιο αυτονόητα. Σου λένε ότι πρέπει να νηστεύεις για 40 μέρες και εσύ νηστεύεις για 7 μέρες από το κρέας και για μία μέρα από τα γαλακτοκομικά. Συγγνώμη, αλλά είσαι στόκος.